یک پیش نویس دارم که فقط عنوانش را نوشته ام !
شرح دیشب بود ،خوابیده بر روی تخت های سخت خوابگاه . دل شکسته و رها از اضطراب مسابقه ی امروز .
حالا اما دوباره ، خوابیده بر تخت های سخت خوابگاه با لباس های ورزشی و کوله پشتی پر برای کمتر از یکساعت دیگر !
نمیدانم چه پیش آید اما هرچه هست خیر است !
کلیشه ای ست اما تسکین دهنده!
درباره این سایت